Rakyat Malaysia Perlu Tahu Kisah Sebenar Konspirasi Jahat Terhadap Dato' Seri Anwar Ibrahim

Peristiwa-peristiwa yang berlaku pada tahun 1998, kini berulang sekali lagi dan adalah merupakan kesinambungan agenda jahat segelintir pihak polis dan pendakwaan tertentu. Jika kita teliti, terdapatnya hubungkait yang jelas diantara kes-kes tahun 1998 dengan Kes Terkini yang mendakwa kononnya Dato' Seri Anwar Ibrahim meliwat Mohd Saiful Bukhari. Taktik tipu helah dan pemerdayaan telah digunakan di dalam Kes Terkini sepertimana digunakan sejak tahun 1998 bagi memenjarakan Dato' Seri Anwar dengan apa cara sekali pun. Ini adalah konspirasi politik yang melibatkan pemimpin-pemimpin tertinggi di dalam negara yang tidak mahu kerja-kerja kotor mereka didedahkan oleh Dato' Seri Anwar kepada rakyat.

Berikut didedahkan kisah sebenar konspirasi politik yang perlu diketahui rakyat Malaysia agar mereka tidak terus tertipu dengan pemerdayaan serta tipu helah fakta sebenar melalui media massa yang dimanipulasi oleh pihak tertentu.

Semuanya bermula dari tahun 1998, pada era pemerintahan Tun Mahathir Mohamad.

Pada sekitar tahun 1998, Dato' Seri Anwar telah dijadikan mangsa politik dengan dipertuduhkan dengan pertuduhan-pertuduhan rasuah serta kes liwat yang mana salah satu daripadanya pun tiada kebenarannya.

Pertuduhan-pertuduhan tersebut bermaksud mematikan karier politik Dato' Seri Anwar dengan melakukan pelbagai cubaan yang berniat jahat. Pelbagai percubaan-percubaan dan tindakan-tindakan memalsukan keterangan dilakukan dengan memperalatkan institusi-institusi kerajaan seperti Polis, Jabatan Peguam Negara, Jabatan Kimia dan lain-lain.

Selain dari Dato' Seri Anwar, beberapa sahabat serta kenalan beliau iaitu Dato' Nallakaruppan, Sukma Darmawan, Munawar Ahmad Anees dan Mior Abdul Razak telah menjadi mangsa politik jahat dengan tujuan menganiaya Dato' Seri Anwar. Mereka ini telah diperlakukan seperti binatang dan dizalimi secukupnya bagi mencapai matlamat pihak pendakwaan.

Pada tahun 1998 semasa siasatan Kes Rasuah, pihak pendakwaan dengan kerjasama pihak polis telah menggunakan tipu helah dan pemerdayaan untuk mendapatkan sampel darah Dato' Seri Anwar. Semasa di Hospital Kuala Lumpur, Dato' Seri Anwar telah memaklumkan Dr Halim Bin Mansar bahawa beliau enggan beri sampel darah bagi tujuan analisa DNA, ini adalah kerana beliau telah mensyaki akan berlakunya pemalsuan dan perekaan keterangan. Dato' Seri Anwar kemudiannya bersetuju memberikan sampel darah apabila diberitahu Dr Halim bahawa ianya hanya untuk ujian HIV, Hepatitis B dan VDRL sahaja dan bukan untuk tujuan lain.

Seorang pakar forensik dari hospital yang sama juga iaitu Dr Zahari bin Noor telah memberi keterangan bahawa beliau telah menasihati pihak polis agar tidak menggunakan sampel darah tersebut untuk analisa DNA. Pihak polis yang penuh dengan muslihat tetap menggunakannnya walaupun keizinan Dato' Seri Anwar hanya terhad untuk ujian HIV, Hepatitis B dan VDRL. Sampel darah tersebut telah diambil tanpa kebenaran Dr Zahari oleh pegawai polis bernama Mohd Rodwan Mohd Yusof. Ini adalah jelas bahawa sampel darah tersebut telah diperolehi melalui tipu helah serta pemerdayaan untuk tipu helah dan pemerdayaan seterusnya.

Dengan menggunakan sampel DNA tersebut, pihak pendakwaan mengemukakan keterangan untuk membuktikan bahawa Dato' Seri Anwar kononnya pernah menjalinkan hubungan seksual dengan wanita lain dan mengemukakan satu tilam yang kononnya mempunyai kesan-kesan seminal yang mengandungi profil DNA lelaki dan perempuan. Semasa pemeriksaan balas, keterangan ahli forensik Lim Kong Boon telah diputar belitkan serta dikeluarkan dari rekod mahkamah. Ini adalah kerana wujudnya kenyataan yang meragukan oleh ahli forensik tersebut bahawa sampel DNA tersebut mungkin telah diletakkan (planted) oleh pihak ketiga ke atas tilam tersebut. Dalam erti kata lain, beliau tidak dapat mengesahkan samada kesan-kesan tersebut adalah melalui aktiviti hubungan seksual ataupun tidak serta mengakui keterangan mengenai kononnya terdapat kesan air mani itu bukanlah berasaskan pemeriksaan saintifik tetapi melalui keterangan dengar-kata pihak polis.

Barisan peguam Dato' Seri Anwar kemudiannya telah mengemukakan keterangan serta berjaya mencabar kredibiliti saksi-saksi pendakwaan. Antaranya:

• keterangan berhubung konspirasi politik
• keterangan berhubung kredibiliti saksi pendakwaan khususnya Ummi Hafilda; dan
• keterangan berhubung dengan pemalsuan keterangan

Namun, Mahkamah memutuskan keterangan-keterangan tersebut adalah tidak relevan dan membuat keputusan mengeluarkannya daripada rekod Mahkamah. Tindakan tersebut dengan jelas menunjukkan percubaan memastikan Dato' Seri Anwar disabitkan kesalahan dengan apa cara sekali pun.

Di dalam Kes Liwat, keterangan Azizan Abu Bakar yang penuh palsu telah diperolehi melalui manipulasi dan tipu helah oleh pihak polis dan pendakwaan. Ini jelas dilihat apabila pihak pendakwa berulang-kali meminda pertuduhan dan tarikh kejadian dalam pertuduhan tersebut semata-mata untuk mendapatkan sabitan palsu. Dalam kes tersebut, kejadian dalam pertuduhan awal di Tivoli Villa merupakan tarikh dakwaan yang dinyatakan, walaupun Tivoli Villa belum wujud. Akhirnya pembohongan Azizan tidak diterima Mahkamah Persekutuan serta mengenepikan hukuman ke atas Dato' Seri Anwar.

Di dalam Kes Nalla, semasa Nalla telah dipertuduhkan di bawah Seksyen 57 Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) yang membawa hukuman mati, terdapat percubaan memalsukan keterangan dari pihak pendakwaan iaitu Gani Patail dan juga Dato' Azahar Mohamed yang pada ketika itu merupakan Timbalan Pendakwa Raya. Dengan menggunakan Nalla, mereka meminta Nalla untuk memberi keterangan palsu terhadap Dato' Seri Anwar dengan mengatakan bahawa kononnya Dato' Seri Anwar mempunyai hubungan dengan beberapa wanita. Sekiranya Nalla bersetuju untuk bersubahat dengan mereka dan memfitnah Dato' Seri Anwar, maka beliau akan terselamat dengan semata-mata dikenakan dengan pertuduhan yang lebih ringan.

Di dalam Kes Sukma, beliau dituduh dibawah Seksyen 377D Kanun Keseksaan dimana pihak pendakwaan secara mala fide cuba mengaitkan Dato' Seri Anwar dengan perlakuan liwat ke atas Sukma. Di peringkat Mahkamah Sesyen, Sukma telah diwakili oleh peguam yang dilantik pihak polis, iaitu En. Mohamed Noor Bin Dom. Oleh kerana Sukma telah didera dan diperlakukan tanpa peri-kemanusiaan, beliau berada dalam keadaan tertekan (duress), maka Sukma telah mengaku salah terhadap pertuduhan dan dijatuhkan hukuman penjara 6 bulan, walaupun beliau sebenarnya tidak bersalah!

Sukma kemudiannya telah memfailkan Notis Rayuan terhadap sabitan dan hukuman atas alasan bahawa pengakuan bersalah yang dibuat olehnya adalah akibat deraan dan layanan buruk yang diberikan oleh pihak polis semasa tahanan reman.

Pada 10.12.1998, Sukma memfailkan permohonan lanjutan masa untuk memfailkan Petisyen Rayuan bersama Afidavit Sokongannya yang menyatakan:

• Beliau telah dibogelkan didalam bilik berhawa dingin, dikasari, digari oleh 6 pegawai polis, dimalukan, didera dan dipukul;
• Beliau telah ditelanjangi, diambil gambar di hadapan doktor forensik semasa beberapa sampel diambil dari beliau.
• Beliau telah diugut dan dikasari melainkan beliau mengakui pernah melakukan hubungan homoseksual dengan Dato' Seri Anwar.
• Apabila beliau telah mengada-adakan cerita yang tidak benar dan memberitahu mengenai hubungan homoseksual yang palsu dengan Dato' Seri Anwar yang akhirnya dijadikan sebagai satu pengakuan palsu barulah Sukma diberikan layanan yang baik, gari beliau dibuka dan beliau dibenarkan memakai pakaian semula.
• Beliau telah dinafikan hak untuk melantik peguam pilihannya dan telah diugut agar tidak menggunakan peguam yang dilantik oleh keluarganya dan diugut bahawa beliau akan didakwa dengan kesalahan yang lebih berat melainkan beliau menggunakan khidmat peguam yang dilantik oleh polis.
• Beliau ingin melantik Karpal Singh sebagai peguamnya tetapi tidak berupaya untuk berbuat sedemikian. Sebaliknya polis telah meminta beliau untuk membuat laporan polis mengatakan beliau tidak pernah melantik mana-mana peguam.
• Beliau telah dipaksa untuk mengaitkan Dato' Seri Anwar terhadap pertuduhan yang dikenakan terhadap beliau dan pengakuan bersalah beliau adalah bukan secara sukarela tetapi adalah kerana tekanan keterlaluan.

Dr Zahari, doktor yang memeriksa Sukma pada 9.9.1998, menegaskan dalam afidavit yang diikrarkan olehnya pada 22.1.1999 bahawa tidak berlakunya sebarang hubungan homoseksual di antara Dato' Seri Anwar dengan Sukma. Apabila perkara ini dirayu kepada Mahkamah Rayuan, rayuan Sukma dibenarkan dan penghakimannnya telah menyatakan wujudnya penyembunyian keterangan yang material oleh pihak pendakwaan. Mahkamah Rayuan kemudiannya memerintahkan agar kes Sukma dibicarakan semula dan dihantar semula ke Mahkamah Sesyen. Pihak pendakwaan kemudiannya telah menarik balik pertuduhan terhadap Sukma.

Dalam Kes Munawar dan Mior pula, pihak polis telah menggunakan modus operandi yang sama seperti dalam Kes Sukma iaitu deraan dan seksaan bagi mendapatkan pengakuan palsu.

Usaha pihak pendakwaan, khususnya Gani Patail untuk menganiaya juga dapat dilihat pada insiden 20.9.1998 di mana Dato' Seri Anwar telah dicederakan dan menjadi mangsa kekejaman pihak polis dalam tahanan polis. Insiden tersebut kini dikenali sebagai 'insiden mata lebam'. Suatu penyiasatan telahpun dijalankan, tetapi terdapatnya tipu helah dan pemerdayaan yang sekali lagi dalam proses penyiasatan tersebut, yang sekali lagi melibatkan siapa lagi, kalau bukan Gani Patail.

Pada 20.9.1998, jam 9 malam, ACP Koh Hong Sun atas dakwaan Kes Liwat, Dato' Seri Anwar telah dibawa ke Bukit Aman. Lebih kurang pukul 10.30 malam, bertempat di dalam lokap, Dato' Seri Anwar telah dikenakan serangan fizikal yang serius di mana Dato' Seri Anwar telah ditampar dan ditumbuk dengan kuat dan juga telah dipukul secara 'karate chop' berkali-kali sehingga separa tidak sedarkan diri oleh Tan Sri Rahim Noor, Ketua Polis Negara pada ketika itu.

Gani Patail dan juga Tan Sri Musa Hasan, Ketua Polis Negara masa kini, ada bersama-sama dengan Rahim Noor serta beberapa pegawai polis lain pada malam tersebut di tingkat 30 Bukit Aman. Dato' Seri Anwar kemudiannya ditahan di bawah Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) agar beliau tidak perlu dihadapkan ke Mahkamah. Satu laporan palsu telah dilaporkan ACP Koh pada 21.9.1998 bagi merealisasikan penahanan tersebut.

Selepas diserang dan dipukul, Dato' Seri Anwar berada dalam keadaan separa-sedar dan telah dinafikan rawatan perubatan selama lima hari dan hanya pada 24 / 25.9.1998, barulah beliau dirawat tanpa pemeriksaan oleh Dr Vasantah Ponniah.

Dato' Seri Anwar kemudiannya dibenarkan membuat laporan polis pada 27.9.1998 dan pada tarikh yang sama, Dato' Mat Zain Bin Ibrahim telah dilantik menjadi pegawai penyiasat. Selepas tengah hari, Mat Zain telah membawa dua pakar forensik iaitu Dr Halim dan Dr Zahari untuk memeriksa Dato' Seri Anwar.

Sepanjang siasatan dilakukan, laporan-laporan Mat Zain telah dimanipulasi oleh Gani Patail dengan membawa Dr Abdul Rahman Yusof yang menyediakan laporan perubatan. Mat Zain telah melahirkan kecurigaannya berikutan kejadian tersebut. Tambahan pula, Dr Rahman yang mengeluarkan laporan perubatan tidak pernah memeriksa Dato' Seri Anwar.

Pada 6.11.1998, Tan Sri Mohtar Abdullah, Peguam Negara ketika itu, membuat kenyataan media bahawa beliau masih belum menerima kertas siasatan berhubung insiden mata lebam dan pada 20.11.1998, Mohtar membuat kenyataan bahawa kertas siasatan telah diserahkan pada 19.11.1998, walhal Mat Zain telahpun menyerahkan pada 30.10.1998.

Rentetan insiden mata lebam, dengan jelasnya menunjukkan bahawa Gani Patail dan Musa Hasan terlibat dan merupakan sebahagian konspirasi menyediakan laporan polis palsu yang dibuat oleh ACP Koh berhubung penangkapan Dato' Seri Anwar serta konspirasi menyediakan Laporan Perubatan Dr Rahman yang palsu kerana beliau tidak pernah memeriksa Dato' Seri Anwar secara fizikal.

Berikutan dari Laporan polis Dato' Seri Anwar, Mat Zain memfailkan tindakan fitnah yang berlaku. Dalam Pernyataan Tuntutannnya, Mat Zain menghuraikan apa yang sebenarnya berlaku semasa siasatan insiden mata lebam. Beliau juga menjelaskan tujuan laporan Dr Rahman diadakan adalah untuk menjejaskan laporan perubatan sedia ada serta bertujuan menunjukkan bahawa kecederaan yang dialami Dato' Seri Anwar adalah "self-inflicted".

Cerita konspirasi terhadap Dato' Seri Anwar bukanlah sesuatu yang sengaja diada-adakan, sebaliknya benar-benar berlaku sepertimana didedahkan dalam Video Klip VK Lingam yang disahkan ketulenannya oleh siasatan Suruhanjaya Di Raja.

Rentetan peristiwa sejak 1998, Gani Patail dan Musa Hasan kini telah diberi ganjaran atas peranan mereka dan kini menjawat jawatan tertinggi masing-masing selaku Peguam Negara dan Ketua Polis Negara.

Di dalam Kes Terkini, selain Gani Patail dan Musa Hasan, Dato' Seri Najib Razak, juga memainkan peranan di dalam konspirasi khususnya untuk memastikan agar Dato' Seri Anwar tidak menggugat kerjaya politik Najib.

Di dalam Kes Terkini, pengadu yang membuat laporan palsu terhadap Dato' Seri Anwar adalah Mohd Saiful Bukhari Bin Azlan. Melalui apa yang telah dilaporkan didalam media-media cetak dan elektronik serta sumber-sumber yang dipercayai, Saiful ada berjumpa Najib sebelum laporan palsu dibuat olehnya. Najib yang pada mulanya menafikan pernah bertemu dengan Saiful akhirnya mengakui bahawa beliau ada berjumpa dengan Saiful sebelum Saiful membuat laporan palsu.

Dato' Seri Anwar menegaskan bahawa adalah suatu yang tidak munasabah dan tidak selaras dengan undang-undang yang sedia ada untuk seseorang yang mendakwa dirinya menjadi mangsa kesalahan seksual untuk berjumpa Timbalan Perdana Menteri yang tidak mempunyai sebarang bidangkuasa untuk menerima sebarang aduan, secara formal ataupun tidak, berhubung kesalahan jenayah.

Mengapakah Saiful tidak terus membuat laporan polis sekiranya benar dia telah diliwat yang didakwa serta-merta? Apakah perlunya beliau berjumpa Najib?

Bagi melancarkan konspirasi yang telah dirancang, Najib telah memberi nombor telefon Musa Hasan kepada Saiful yang kemudiannya mengarahkan Rodwan (pegawai di bawah Musa Hasan yang merupakan pegawai polis yang sama mencuri sampel darah Dato' Seri Anwar bagi tujuan analisa DNA dalam Kes Rasuah 1998) untuk mengendalikan proses membuat laporan polis sebelum dari tarikh insiden liwat 26.6.2008 yang didakwa berlaku.

Selanjutnya Saiful ada bertemu dengan Rodwan sehari sebelum kejadian liwat dikatakan berlaku di Bilik 619, Hotel Concorde. Apakah perlunya Saiful berjumpa Rodwan sehari sebelum insiden liwat dikatakan berlaku di bilik hotel? Saiful juga pernah menghubungi Rodwan beberapa kali sebelum tarikh insiden liwat dikatakan berlaku.

Siapakah Saiful sebenarnya? Saiful telah lama mempunyai hubungan akrab dengan pegawai khas Najib, Khairil Anas.

Jelas menunjukkan bahawa ada konspirasi di dalam Kes Terkini di mana watak-watak utama di dalam kes tahun 1998 juga memainkan peranan mereka di dalam Kes Terkini.

Dalang-dalang disebalik konspirasi juga menggunakan Masjid sebagai salah satu cara untuk menyebarkan fitnah. Ini berlaku apabila pihak berkuasa mengaturkan upacara di Masjid Wilayah membenarkan Saiful membawa sumpah palsunya pada 15.8.2008.

Upacara tersebut telah dirancang dengan kerjasama Pengarah JAWI. Salah seorang imam Masjid Wilayah tersebut, Ustaz Ramlang Bin Porigi telah diarahkan Pengarah JAWI, Dato' Che Mat Bin Che Ali untuk menyaksikan upacara sumpah palsu tersebut.

Ustaz Ramlang telah mengikrarkan satu Akuan Bersumpah pada tarikh 6.9.2008 menyatakan beliau telah terperangkap dengan situasi yang tidak diduga serta upacara sumpah palsu tersebut diaturkan dengan izin Che Mat selaku Pengarah JAWI.

Ustaz Ramlang menegaskan pengakuan sumpah tersebut tidak berlandaskan syarak dan tidak menepati kehendak usul fiqh dan berpendapat sumpah sedemikian adalah sumpah laknat.

Selepas pendedahan Ustaz Ramlang, beliau telah ditukarkan ke bahagian kewangan walaupun beliau seorang tahfiz Al-Quran dan tiada kelayakan relevan dengn kewangan dan kemudiannya dihantar satu surat tunjuk-sebab bertarikh 20.1.2009 atas alasan menjejaskan nama baik perkhidmatan awam dan akhirnya disingkirkan dari perkhidmatan pada 21.5.2009. Apabila kerajaan dipimpini oleh pemimpin-pemimpin yang corrupt serta tidak berperi kemanusiaan, inilah yang berlaku, kerjaya serta nyawa manusia menjadi buah catur politik dan permainan mereka.

Konspirasi terhadap Dato' Seri Anwar berterusan walaupun setelah pertuduhan dikemukakan. Dato' Seri Anwar telah berkali-kali memohon kepada pihak Responden agar dibekalkan dengan dokumen-dokumen bagi tujuan pembelaan, antaranya pernyataan-pernyataan saksi-saksi relevan yang telah dirakamkan polis, segala keterangan dokumentari yang akan digunakan di dalam perbicaraan dan sampel-sampel analisa DNA berkaitan pertuduhan tersebut. Dato' Seri Anwar melalui peguamcaranya telah memohon kepada pihak Pendakwaan dibekalkan dokumen-dokumen serta barangan sepatutnya.

Namun demikian, sehingga kini, pihak pendakwaan gagal, enggan membekalkan kesemua perkara-perkara yang dipohon. Keengganan dan kegagalan pihak pendakwaan membekalkan kesemua dokumen-dokumen, barangan-barangan serta sampel-sampel yang dipohon adalah bercanggah dengan piagam dan polisi pihak pendakwaan. Secara jelasnya menidakkan hak Dato' Seri Anwar.

Didalam laporan perubatan Saiful dari Hospital Pusrawi, jelas membuktikan bahawa tidak ada sebarang kemasukan atau penetrasi berlaku pada lubang dubur Saiful. Tiada apa-apa yang berlaku pada duburnya. Laporan Pusrawi ini jelas membuktikan bahawa dakwaan Saiful adalah palsu dan Dato' Seri Anwar tidak bersalah. Namun demikian, laporan Pusrawi tersebut turut tidak dibekalkan kepada Dato' Seri Anwar mahupun penguamcara beliau.

Selain dari laporan Pusrawi, terdapat Laporan Hospital Kuala Lumpur bertarikh 13.7.2008 oleh tiga pakar Hospital Kuala Lumpur yang mengesahkan bahawa tidak ada tanda-tanda kemasukan atau penetrasi pada lubang dubur Saiful.

Laporan HKL ini jelas menyokong laporan Pusrawi yang menolak adanya sebarang kemungkinan ada berlakunya penderaan dan kejadian liwat.

Memandangkan Kes Terkini adalah satu komplot jahat, Dato' Seri Anwar telah membuat laporan Qazaf kepada bahagian Penguatkuasaan JAWI pada 9.7.2008 terhadap Saiful berhubung dengan fitnah dan dakwaan palsu beliau bahawa beliau telah diliwat. Berikutan laporan Qazaf tersebut, Dato' Seri Anwar telah memberi keterangan kepada pihak JAWI pada 30.7.2008 dengan memaklumkan bahawa Saiful telah memfitnah dengan membuat tuduhan palsu dan mengaibkan Dato' Seri Anwar.

Dato' Seri Anwar melalui peguam syarie telah berkali-kali menghantar surat kepada penguatkuasaan JAWI meminta agar Saiful didakwa atas tuduhan palsunya. Namun apa yang berlaku adalah, kelewatan. Kelewatan meneruskan pendakwaan terhadap Saiful adalah tidak munasabah dan bercanggah dengan kemurnian prinsip Islam yang mengutamakan keadilan. Kelengahan ini akan hanya memperkukuh persepsi rakyat atas wujudnya campurtangan politik dalam urusan Mahkamah Syariah. Kelewatan ini juga disengajakan untuk melindungi Saiful yang menjadi saksi utama dalam konspirasi.

Pada 10.9.2008, Kes Terkini ditetapkan sebutan di Mahkamah Sesyen. Pada tarikh tersebut, pihak pendakwaan telah mengemukakan satu sijil bertarikh 9.9.2008 yang dikeluarkan di bawah Seksyen 418A(1) Kanun Prosedur Jenayah dengan tujuan memindahkan Kes Terkini dari Mahkamah Sesyen ke Mahkamah Tinggi. Sijil tersebut telah ditandatangani sendiri oleh Peguam Negara, Tan Sri Abdul Gani Patail. Gani Patail lagi?!

Barisan peguam Dato' Seri Anwar membantah pemindahan kes tersebut dan secara khususnya terhadap Sijil tersebut. Alasan utama adalah peranan yang dimainkan Gani Patail dalam menandatangani Sijil tersebut, walhal beliau telahpun dikecualikan dari melibatkan diri di dalam sebarang penyiasatan dan pendakwaan terhadap Dato' Seri Anwar. Kenapa perlu beliau libatkan diri? Apa yang cuba beliau pengaruhi? Apa yang beliau cuba sembunyikan? Jika tidak ada angin masakan pokok bergoyang?

Mahkamah Sesyen kemudiannya menetapkan 24.9.2008 untuk mendengar hujahan-hujahan berhubung dengan bantahan yang dibangkitkan oleh barisan peguam Dato' Seri Anwar.

Pada 22.9.2008, Dato' Seri Anwar mengikrarkan dan memfailkan Afidavit memperincikan fakta-fakta dan melampirkan ekshibit-ekshibit menunjukkan sebab Gani Patail tidak harus terlibat dalam penyiasatan dan pendakwaan terhadap Dato' Seri Anwar di dalam Kes Terkini.

Alasan tersebut adalah:

• Penglibatan dan peranan Peguam Negara di dalam pemalsuan keterangan terhadap Dato' Seri Anwar berhubung 'insiden mata lebam' yang merupakan isu yang masih diteruskan dengan Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM).
• Wujudnya prasangka Gani Patail terhadap Dato' Seri Anwar.
• Atas sebab wujudnya ketegangan dan permusuhan di antara Gani Patail terhadap Dato' Seri Anwar dan terdapatnya dakwaan pemalsuan keterangan oleh Gani Patail, maka Perdana Menteri ketika itu, Tun Abdullah Badawi membuat pengumuman umum bahawa Gani Patail tidak akan terlibat sama sekali dalam penyiasatan dan pendakwaan Kes Terkini.

Pihak pendakwaan kemudiannya memfailkan Afidavit Jawapan terhadap Afidavit 22.9.8 yang diikrarkan oleh Peguamcara Negara, Datuk Idrus bin Harun pada 8.10.08. Di dalam Afidavit Jawapan tersebut, pihak pendakwaan tidak menafikan penegasan-penegasan yang dibuat Dato' Seri Anwar berhubung dengan peranan yang dimainkan oleh Gani Patail. Pada 29.10.2008 Dato' Seri Anwar dan Dato' Seri Wan Azizah mengikrarkan jawapan terhadap Afidavit Jawapan Idrus.

Pada 7.10.2008, Mahkamah Sesyen kemudian memutuskan bahawa Sijil tersebut tidak sah dan tidak memindahkan Kes Terkini ke Mahkamah Tinggi.

Tetapi pada 5.3.2009, Mahkamah Tinggi membenarkan Permohonan Semakan oleh pihak pendakwaan dan memerintahkan kes dipindahkan ke Mahkamah Tinggi Kuala Lumpur. Dato' Seri Anwar kemudiannya memfailkan rayuan ke mahkamah Rayuan terhadap perintah Mahkamah Tinggi tersebut.

Dan terkini, rayuannya ditolak. Bolehkah kita sebagai rakyat meneruskan kepercayaan kita bahawa institusi penghakiman dan mahkamah di negara ini bebas dari sebarang pengaruh? Ini jelas membuktikan adanya campur tangan politik serta salah guna kuasa bagi mengekalkan kuasa mereka yang diberi kepercayaan oleh rakyat. Kepercayaan rakyat telah dicabul. Dato' Seri Anwar telah dianiaya dan dizalimi.

Berdasarkan kepada apa yang telah dibentangkan dan dihuraikan di atas, jelas terbukti bahawa pendakwaan terhadap Dato' Seri Anwar dalam Kes Terkini yang kononnya Saiful diliwat adalah merupakan pendakwaan mala fide dan penyalahgunaan proses undang-undang yang ketara pada peringkat tertinggi bagi memenjarakan Dato' Seri Anwar dengan apa cara sekalipun serta melindungi penjenayah-penjenayah konspirasi yang masih berleluasa diluar sana bagi mengelakkan terdedahnya kes-kes rasuah serta salah laku pucuk pimpinan tertinggi UMNO-BN daripada pengetahuan rakyat.

dipetik dari blog AMK Kota Raja